اعتبار و روایی سازه پرسشنامه تشخیصی ADHD بزرگسالان (CAARS–S:SV)

دو موضوع مهم در اندازه‌گیری متغیرها، در علوم رفتاری و شناختی وجود دارد که عبارت‌اند از: 1) اندازه‌گیری: متغیرهای مشاهده شده چه چیزی را، اندازه می‌گیرند؟ و چگونه می‌توان روایی و اعتبار اندازه‌گیری‌های انجام شده را مشخص کرد؟. 2). روابط علّت و معلولی بین متغیرها: چگونه می‌توان روابط علّت و معلولی پیچیده بین متغیرهایی که مستقیماً قابل مشاهده و اندازه‌گیری نیستند، ولی در متغیرهای مشاهده شده همراه با خطای اندازه‌گیری منعکس می‌شوند، را استنباط کرد؟ چگونه می‌توان قدرت رابطه بین متغیرهای نهفته را ارزیابی کرد؟. در پاسخ به چنین پرسش‌هایی، مدل‌های معادلات ساختاری از دو قسمت تشکیل می‌شوند ، «مدل اندازه‌گیری» و «مدل تابع ساختاری». مدل اندازه‌گیری پاسخ سئوال اول و مدل تابع ساختاری، پاسخ سئوال دوم، را مورد ارزیابی قرار می‌دهند. مدل‌های معادلات ساختاری با ادغام دو مدل تحلیل عوامل تأییدی و تحلیل توابع ساختاری، بسیاری از مسائل و مشکلات اندازه‌گیری متغیرهای نهفته و استنباط روابط علّی و معلولی بین این متغیرهای نهفته را آسان می‌سازد. مقاله حاضر به طور خلاصه و به زبانی غیر تخصصی، به معرفی مفروضات معادلات ساختاری می‌پردازد، و همچنین با کاربرد عملی، همراه با یک مثال در زمینه رواسازی آزمون‏های روانشناختی، منطق و ساختار معادلات ساختاری را شرح می‌دهد. برای بررسی تحلیل عاملی تأییدی، پرسشنامه CAARS–S:SV،که به تشخیص ADHD در بزرگسالان می‌پردازد، به تفضیل بیان می‌شود.